Ewolucja dmuchańców reklamowych: Od prostych balonów do artystycznych instalacji

Historia reklam jest nierozerwalnie związana z historią innowacji, reklama czerpie pełnymi garściami z osiągnięć nauki, ale również doświadczeń wojska czy rozwiązań cywilnych. Zobaczcie, jak potoczyła się historia reklam dmuchanych!

Od balonu do pontonu

Wszystko zaczęło się dawno, dawno temu… Owocne eksperymenty z balonami na ciepłe powietrze prowadzili  już pod koniec XVIII wieku bracia Stephen (Jacques-Etienne) i Joseph Montgolfier. Warto podkreślić, że na początku ich balony, choć znacznych rozmiarów, wykonane były z papieru. Jako pierwsze podróż balonem przygotowanym przez braci odbyły zwierzęta – kaczka, owca i kogut, a było to w 1783 roku. Jeszcze w tym samym roku, balonem polecieli ludzie – Marikz d’Arlandes and M. Pilatre de Rozier. Podróż trwała 25 minut.

Potem historia znacznie przyspieszyła, a balony wykorzystywano zarówno w celach cywilnych, jak i wojskowych (tzw. spies of the sky). Już na początku XX wieku balony eksplorowały stratosferę! Kolejnym punktem zwrotnym okazała się masowa produkcja polietylenu (1944 rok), który zastąpił używane dotąd cięższe materiały. Aktualnie przy produkcji nowoczesnych balonów używa się nylonu, zaś balonów reklamowych – poliestru.

Od połowy lat 60. balony – zwłaszcza takie o szczególnych kształtach – zaczęto wykorzystywać w celach reklamowych. Oczywiście wcześniej pojawiały się na nich elementy promocyjne – lecz głównie dotyczyło do identyfikacji programów rządowych lub producentów.

Niejako drugim torem toczy się historia dmuchańców stałociśnieniowych. Sięga ona początku XX wieku i, jak to często bywa, dotyczy wojska. Wówczas dmuchane pontony wykorzystywano do ratowania ludzi z wody. Następnie w latach 50. pompowane łodzie czy baseny stały się dostępne dla przeciętnego Amerykanina, jako urządzenia rekreacyjne. W latach 70. pojawiły się dmuchane meble i zabawki, a w latach 80. – materace basenowe.

Windyman

Windyman (Tall Boy, wacky wavy inflatable tube man, inflatable tube guy, wacky tube man, sky dancer, air dancer, tallboy) to w pewnym sensie ikona dmuchanej reklamy i – zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych – symbol sprzedaży. Pierwszy produkt tego typu powstał w 1996 roku i uświetnił otwarcie Igrzysk Olimpijskich w Atlancie. Za jego powstaniem stoją dwaj panowie – artyści Peter Minshall i Doron Gazit.

Po sukcesie na Igrzyskach, Gazit w 2001 roku założył  firmę zajmującą się reklamowym wykorzystaniem skydencerów. Odniosła ona ogromny sukces a windymany pojawiały się wzdłuż i wszerz całej Ameryki. Niestety dmuchańce reklamowe wkrótce padły ofiarą swojego sukcesu – w wielu miejscach ich użycie zostało zakazane. Jako ciekawostkę warto jednak podać, że wielu farmerów używa do dziś windymanów jako nowoczesnych strachów na ptaki.

Szalone lata 90.

W latach 90. nastąpiła istna eksplozja powietrznej reklamy. Jej lekkość, niski koszt produkcji, a przede wszystkim możliwość tworzenia różnorodnych form sprawiła, że dmuchane produkty pojawiały się przed sklepami, przy drogach, na festiwalach, zawodach czy ćwiczeniach wojskowych. Dmuchane place zabaw, powietrzne ekrany wygłuszające, ekrany do wyświetlania filmów to tylko kilka z możliwości zastosowań.

Innowacje reklamowe dla firm – Polska XXI w.

W ostatnich dwóch dekadach historia reklam dmuchanych swym zasięgiem objęła również Polskę. Na naszych ulicach, placach, eventach pojawiły się windymany, dmuchane namioty, słupy czy bramy. Wielu producentów reklam zaczęło także tworzyć indywidualne rozwiązania – innowacje reklamowe dla firm. Do nich można zaliczyć np. dmuchane repliki produktów, bramy czy namioty o nietypowych, customizowanych kształtach. Więcej na ten temat możesz przyczytać w naszym wpisie poświęconym customizacji reklam.